უკრაინის ტრაგედიამ განმიახლა ტკივილი. უფრო დიდი სიმძაფრით აღვიქვამ და განვიცდი ყველაფერს. იმდენად დავიზაფრე, რომ კოშმარები მესიზმრება.
თუკი დილიდან თბილოდა, ჩემი აივნის მოპირდაპირე მხარეს შენობის ჟალუზები აწეული და კარები ღია მხვდებოდა. მოღრუბლული ამინდის დროს - პირიქით.
ღია კარებში სულ თეთრ ხალათს ვხედავდი. ვხვდებოდი, რომ ის ჩვეულებრივი სახლი არ იყო.
ამერიკის სოფლებშიც, ისევე როგორც საქართველოში, პასტორალური, ბუნების წიაღში იდილიური ცხოვრების მისტიკააა შექმნილი.
საქართველოში ამერიკის საელჩოს და ჟურნალისტიკის საერთაშორისო ცენტრის მედია გაცვლითი სასწავლო პროგრამის გზით მომეცა შესაძლებლობა